رسول نجفیان کارگردان نمایش"رستم و سهراب" از دعوت شدن این نمایش برای اجرای در اسپانیا خبر داد.
رسول نجفیان، بازیگر و کارگردان تئاتر، در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر‌ گفت:«طی روزهای اجرای این نمایش در فرهنگسرای نیاوران، مهمانان زیادی از کشورهای اسپانیا، آلمان، هلند و... داشتیم که به صورت شخصی برای اجرای عمومی در اسپانیا گروه را دعوت کردند.»

رسول نجفیان کارگردان نمایش"رستم و سهراب" از دعوت شدن این نمایش برای اجرای در اسپانیا خبر داد.
رسول نجفیان، بازیگر و کارگردان تئاتر، در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر‌ گفت:«طی روزهای اجرای این نمایش در فرهنگسرای نیاوران، مهمانان زیادی از کشورهای اسپانیا، آلمان، هلند و... داشتیم که به صورت شخصی برای اجرای عمومی در اسپانیا گروه را دعوت کردند.»
یکی از اساتید آلمانی تئاتر کودک و نوجوان نیز که به دیدن کار آمده بود، گفت که‌ دعوت از نمایش رستم و سهراب برایش میسر است، اما ما به همه این دوستان پاسخ داده‌ایم که برای تصمیم‌گیری درباره اجراهای خارج از ایران، منتظر پاسخ جشنواره فجر می‌شویم.»
وی توضیح داد:«در صورتی که برای اجرا در جشنواره فجر انتخاب شویم، فرصت مناسبی برای عرضه کار در سطح بین‌المللی خواهیم داشت و با مجوز و تمهیدات مرکز هنرهای نمایشی می‌توانیم هر چه بهتر برای یک تور اروپا برنامه‌ریزی کنیم.»
وی با تأکید بر این که هنوز حضور گروه به طور رسمی در جشنواره فجر اعلام نشده، گفت:«خوشحالم که پس از شش ماه کار و تلاش نمایشی را روی صحنه برده‌ام که می‌تواند دارای هویت ایرانی باشد.»
نجفیان درباره شیوه اجرای رستم و سهراب توضیح داد:«رستم و سهراب که تحت تأثیر نقاشی قهوه‌خانه، رنگ‌ها و ضرورت‌هایی که از نظر دریافتِ عوام دارد، شکل گرفت. سازه‌های صحنه، میزانسن‌ها، چینش‌ها و حتی بازی‌ها را از نقاشی قهوه‌خانه گرفتیم و از آن جا که هیچ دیالوگی قابل فهم‌تر و صمیمی‌تر از شعر فردوسی وجود نداشت، دیالوگ‌ها از اشعار فردوسی انتخاب شد.»
وی که موسیقی این نمایش را خودش ساخته، گفت:«تحت تأثیر موسیقی فولکلور و روستایی از انواع موسیقی‌های نواحی و اقوام ایران استفاده کردیم و در یک ساختار حساب شده به ترکیبی کاملاً اصیل‌ و ایرانی رسیدیم.»
وی بازخورد و ارتباط تماشاگران را بسیار خوب ارزیابی کرد و افزود:«قصه ما به گونه‌ای است که تمام کسانی که کار را دیدند، حتی کسانی که هیچ شناختی نسبت به شاهنامه و داستان نداشتند، بی هیچ ملال و خستگی آن را دنبال کردند. استاد‌م دکتر شجاع‌پور که درباره کارهای نمایشی براساس متون کهن و به خصوص شاهنامه، بسیار سخت‌گیر و بی‌گذشت است، از لحظات اولیه نمایش اشک ریخت و پس از اجرا نیز من و گروهم را مورد لطف قرار داد.»